Lakshmikanth L V Column: ಟೀಕೆಗಳಿಗಿಲ್ಲ ಆಯುಷ್ಯ, ಕೆಲಸಕ್ಕಿದೆ ಭವಿಷ್ಯ

ಲಕ್ಷ್ಮೀಕಾಂತ್ ಎಲ್.ವಿ., ತುಮಕೂರು

ಮಾನವ ಇತಿಹಾಸದ ಸುದೀರ್ಘ ಪಯಣವನ್ನು ಅವಲೋಕಿಸಿದರೆ ನಮಗೆ ಎರಡು ರೀತಿಯ ಧ್ವನಿಗಳು ಕೇಳಿಬರುತ್ತವೆ. ಒಂದು ಬಾಯಿ ಮಾತಿನ ಅಬ್ಬರ, ಇನ್ನೊಂದು ಕೈಗಳು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸದ ಮೌನ. ಜಗತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಅಬ್ಬರಿಸುವವರನ್ನು ಅಥವಾ ಮಾತನಾಡುವವರನ್ನು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಗಮನಿ ಸಬಹುದು; ಆದರೆ ನಿಶ್ಶಬ್ದವಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವವರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆನಪಿಡುತ್ತದೆ.

ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿ ಕುವೆಂಪು ಅವರು ಹೇಳುವಂತೆ, ಮನುಷ್ಯನ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿರುವುದು ಅವನ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅವನ ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ. ನಾವು ಎದುರಿಸುವ ಟೀಕೆಗಳು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಹಾರಿ ಹೋಗುವ ಧೂಳಿನಂತೆ; ಅವು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲ ಕಿರಿಕಿರಿ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಅವುಗಳಿಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರ ಅಸ್ತಿತ್ವವಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ನಾವು ಮಾಡುವ ಸೃಜನಾತ್ಮಕ ಕೆಲಸಗಳು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಬೇರೂರುವ ಮರಗಳಂತೆ.

ಮರವು ಬೆಳೆಯುವಾಗ ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅದು ನೀಡುವ ನೆರಳು ಮತ್ತು ಹಣ್ಣುಗಳು ತಲೆಮಾರುಗಳ ಕಾಲ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ಈ ಸೃಜನಶೀಲ ಬದುಕಿನ ಮಂತ್ರವು ಇಂದಿನ ಗೊಂದಲ ಮಯ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ.

ಇದನ್ನೂ ಓದಿ: Lakshmikanth L V Column: ಡಿಂಡಿಮದ ಮೌನ: ಕನ್ನಡದ ಅಸಲಿ ಸವಾಲುಗಳು

ಟೀಕೆಗಳ ಸ್ವರೂಪ: ಒಂದು ಕ್ಷಣಿಕ ನೆರಳು ಯಾವುದೇ ಹೊಸ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲು ಮೊದಲು ಮಾಡಿದಾಗ ಕಾಲಿಗೆ ಕಲ್ಲುಗಳು ತಗುಲುವುದು ಸಹಜ. ಅದೇ ರೀತಿ, ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹೊಸದನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಹೊರಟಾಗ ಟೀಕೆಗಳು ಎದುರಾಗುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಟೀಕೆ ಎಂಬುದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಸೂಯೆ ಅಥವಾ ಅಜ್ಞಾನದ ಮಗು. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿ ಯೋಚಿಸು ತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಅಥವಾ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆ ಎಂದರೆ, ಅವನನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ಎಳೆಯಲು ಸಮಾಜ ಬಳಸುವ ಮೊದಲ ಆಯುಧವೇ ಟೀಕೆ.

ಇಂದಿನ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಈ ಮಾತು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದೆ. ಇಂದು ಒಂದು ಸಣ್ಣ ವಿಷಯಕ್ಕೂ ಸಾವಿರಾರು ಟೀಕೆಗಳು, ವಿಮರ್ಶೆಗಳು ವ್ಯಕ್ತವಾಗುತ್ತವೆ. ಸ್ಮಾರ್ಟ್ʼಫೋನ್ ಹಿಡಿದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬನೂ ವಿಮರ್ಶಕನಾಗಿ ಬದಲಾಗಿರುವ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಸೃಜನ ಶೀಲ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಧೃತಿಗೆಡಲು ನೂರಾರು ಕಾರಣಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ.

ಆದರೆ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಆ ಟೀಕೆಗಳ ಆಯಸ್ಸು ಎಷ್ಟು? ಇಂದು ವೈರಲ್ ಆದ ಟೀಕೆ ನಾಳೆ ಮರೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಮುಂದಿನ ಹೊಸ ವಿಷಯ ಬಂದಾಗ ಹಳೆಯ ಟೀಕೆಗಳು ಸತ್ತು ಹೋಗು ತ್ತವೆ. ಟೀಕೆಗಳಿಗೆ ತಾವೇ ನಿಲ್ಲುವ ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲ; ಅವು ಕೇವಲ ಇತರರ ಕ್ರಿಯೆಗೆ ನೀಡುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಗಳು ಮಾತ್ರ. ಸಾಧಕರ ಬದುಕಿನ ಪುಟಗಳನ್ನು ತೆರೆದಾಗ ಕುವೆಂಪು ಅವರ ಈ ಮಾತುಗಳು ಎಷ್ಟು ಸತ್ಯ ಎಂಬುದು ನಮಗೆ ನಿಚ್ಚಳವಾಗಿ ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಇತಿಹಾಸದ ಪ್ರತಿ ಪ್ರಮುಖ ಮೈಲಿಗಲ್ಲಿನ ಹಿಂದೆ ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿನಿಂತ ಮೌನ ಶ್ರಮವಿದೆ.

ಸರ್ ಎಂ. ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯ ಅವರು ಕೃಷ್ಣರಾಜ ಸಾಗರ ಅಣೆಕಟ್ಟು ಕಟ್ಟುವ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡಾಗ ಅಂದಿನ ಬ್ರಿಟಿಷ್ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಸ್ಥಳೀಯರು ತಾಂತ್ರಿಕವಾಗಿ ಇದು ಅಸಾಧ್ಯವೆಂದು ಟೀಕಿಸಿದರು. ಆದರೆ ವಿಶ್ವೇಶ್ವರಯ್ಯನವರು ಆ ಟೀಕೆಗಳಿಗೆ ಪತ್ರಿಕಾ ಹೇಳಿಕೆಗಳ ಮೂಲಕ ಉತ್ತರಿಸಲಿಲ್ಲ; ಬದಲಾಗಿ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ನಕ್ಷೆಗಳ ಮೂಲಕ ಉತ್ತರಿಸಿದರು.

ಇಂದು ಟೀಕಾಕಾರರು ಅನಾಮಧೇಯರಾಗಿದ್ದಾರೆ, ಆದರೆ ಕೆ.ಆರ್.ಎಸ್ ಅಣೆಕಟ್ಟು ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೈತರ ಬದುಕಿಗೆ ಜೀವನಾಡಿಯಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ.ಆಧುನಿಕ ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಶಿಕ್ಷಕಿ ಸಾವಿತ್ರಿಬಾಯಿ ಫುಲೆ ಅವರು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅಕ್ಷರ ಕಲಿಸಲು ಹೊರಟಾಗ ಸಮಾಜ ಅವರ ಮೇಲೆ ಸಗಣಿ ಮತ್ತು ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನು ಎಸೆದಿತ್ತು.

ಹಾಗಂತ ಅವರು ಹತಾಶರಾಗಿ ಕೆಲಸ ನಿಲ್ಲಿಸಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ, ತಮ್ಮ ಬ್ಯಾಗಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಸೀರೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಂದು ಭಾರತದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ವಿದ್ಯಾವಂತ ಮಹಿಳೆಯೂ ಅವರ ಆ ಮೌನ ಕೆಲಸದ ಫಲವೇ ಆಗಿದ್ದಾರೆ.

ಸಾಲುಮರದ ತಿಮ್ಮಕ್ಕ ಅವರು ಮರಗಳನ್ನು ನೆಡುವಾಗ ‘ಇವರಿಗೆ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದಿದೆ’ ಎಂದು ಕರೆದವರೇ ಹೆಚ್ಚು. ಬಡತನ ಮತ್ತು ಹೀಯಾಳಿಕೆಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಅವರು ತಮ್ಮ ಕಾಯಕ ಮುಂದುವರಿಸಿದರು. ಇಂದು ಆ ಮರಗಳು ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿವೆ, ತಿಮ್ಮಕ್ಕನವರ ಹೆಸರು ವಿಶ್ವಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ರಾರಾಜಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಟೀಕೆಗಳನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿಲನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಯಶಸ್ಸಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಟೀಕೆ ಎನ್ನುವುದು ಕೇವಲ ಅಡೆತಡೆಯಲ್ಲ, ಅದು ನಮ್ಮ ದೃಢತೆಯನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿಸುವ ಒಂದು ಒರೆಗಲ್ಲು. ಬಂಗಾರವನ್ನು ಬೆಂಕಿಯಲ್ಲಿ ಸುಟ್ಟಷ್ಟೂ ಶುದ್ಧವಾಗುವಂತೆ, ಒಬ್ಬ ಸಾಧಕ ಟೀಕೆಗಳ ನಡುವೆ ತನ್ನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಪಳಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಸಾಧಕನಾದವನು ಟೀಕೆಗಳಿಗೆ ತಕ್ಷಣ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸಬಾರದು. ಟೀಕೆಯಲ್ಲಿ ಸತ್ಯಾಂಶವಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ತಿದ್ದಿ ಕೊಂಡು ತನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಒಂದು ವೇಳೆ ಟೀಕೆ ಸುಳ್ಳಾಗಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಬೇಕು. ಈ ನಿರ್ಲಕ್ಷ್ಯದ ಕಲೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಮಾನಸಿಕ ವಾಗಿ ಸದೃಢಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಟೀಕೆ ಮಾಡುವವರು ಇತರರ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಹುಡುಕುವುದರಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಅಮೂಲ್ಯ ಸಮಯವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥ ಮಾಡಿದರೆ, ಸಾಧಕನು ತನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗೊಳಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತಾನೆ. ಕೊನೆಗೆ ಟೀಕಾಕಾರನ ಬತ್ತಳಿಕೆ ಖಾಲಿಯಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸಾಧಕನ ಸೃಜನಶೀಲತೆ ಅಕ್ಷಯವಾಗುತ್ತದೆ.

ಕೆಲಸವೇ ನಮ್ಮ ಹೆಗ್ಗುರುತು

ಮನುಷ್ಯ ನಶ್ವರ, ಆದರೆ ಅವನು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸಾವಿಲ್ಲ. ನಾವು ಈ ಭೂಮಿಯಿಂದ ಹೋದ ಮೇಲೂ ನಮ್ಮ ಹೆಸರನ್ನು ಜೀವಂತವಾಗಿಡುವುದು ನಾವು ಮಾಡಿದ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸಗಳೇ ಹೊರತು, ನಾವು ಯಾರದೋ ವಿರುದ್ಧ ಮಾಡಿದ ವಾಗ್ವಾದಗಳಲ್ಲ. ಕೆಲಸ ಎಂಬುದು ಕೇವಲ ಹೊಟ್ಟೆ ಪಾಡಲ್ಲ, ಅದು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ. ಅದು ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಸ್ವಾರ್ಥದ ಚೌಕಟ್ಟಿನಿಂದ ಹೊರತಂದು ಲೋಕಹಿತದತ್ತ ಕೊಂಡೊಯ್ಯುತ್ತದೆ.

ಕುವೆಂಪು ಅವರು ಹೇಳಿದಂತೆ ವಿಶ್ವಮಾನವನಾಗಲು ನಾವು ಮಾಡುವ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಮತ್ತು ಪಾರದರ್ಶಕತೆ ಇರಬೇಕು. ಟೀಕೆಗಳಿಗೆ ಹೆದರಿ ಕೆಲಸ ನಿಲ್ಲಿಸುವುದು ಎಂದರೆ ಹರಿಯುವ ನದಿ ಕಲ್ಲಿಗೆ ಹೆದರಿ ನಿಂತಂತೆ. ನದಿ ಹೇಗೆ ಕಲ್ಲನ್ನು ಸವೆಸಿ ಅಥವಾ ಅದನ್ನು ದಾಟಿ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತದೆಯೋ, ಹಾಗೆಯೇ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸವು ಎಲ್ಲಾ ವಿರೋಧಗಳನ್ನು ಮೆಟ್ಟಿ ಸಮಾಜದ ಉದ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬೇಕು.

ಕೆಲಸವು ಕರ್ತೃವಿನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಮೀರಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ಯಾವಾಗ ಕೆಲಸವೊಂದು ಸಮಾಜದ ಹಿತಕ್ಕಾಗಿ ಅಥವಾ ಸೃಜನಶೀಲತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿರುತ್ತದೆಯೋ, ಅದು ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಅಳಿಸಲಾಗದ ಸಹಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಕಾಲದ ಮೇಲಿನ ಸಹಿ

ಕಾಲದ ಓಟದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವೂ ಮರೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಸೃಜನಶೀಲ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಮರಣವಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬ ಶಿಲ್ಪಿ ಕೆತ್ತಿದ ವಿಗ್ರಹ ಶತಮಾನಗಳ ಕಾಲ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ಲೇಖಕ ಬರೆದ ಪುಸ್ತಕ ಅವನ ನಂತರವೂ ಜನರಿಗೆ ದಾರಿದೀಪವಾಗುತ್ತದೆ. ಒಬ್ಬ ರೈತ ಬೆಳೆದ ಬೆಳೆ ಹಸಿವನ್ನು ನೀಗಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ಕೆಲಸಗಳೆಲ್ಲವೂ ಟೀಕೆಗಳ ಅಬ್ಬರಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದವು. ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಗಳು ಕೆಡವಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ, ಸೃಜನಶೀಲ ಶಕ್ತಿಗಳು ಕಟ್ಟಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತವೆ. ಜಗತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಕಟ್ಟುವವರ ಪರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಕರ್ಮದ ಗೆಲುವು

ಬದುಕಿನ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ನಾವು ನೆನಪಿಡಲೇಬೇಕಾದ ಸತ್ಯವೊಂದಿದೆ: ಟೀಕೆಗಳು ಕೇವಲ ಕ್ಷಣಿಕವಾದ ಮೋಡಗಳಿದ್ದಂತೆ. ಅವು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲ ಮುಚ್ಚಿಡ ಬಲ್ಲವೇ ಹೊರತು ಸೂರ್ಯನ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಅಳಿಸಲಾರವು. ಸೂರ್ಯನು ತನ್ನ ಕೆಲಸವಾದ ಪ್ರಕಾಶಿಸುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಹಾಗೆಯೇ ನಾವು ನಮ್ಮ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬಾರದು.

ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿ ಕುವೆಂಪು ಅವರು ಈ ಮಂತ್ರದ ಮೂಲಕ ನಮಗೆ ಕೇವಲ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಮೌಲ್ಯವನ್ನಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಬದುಕುವ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕಲೆಯನ್ನೂ ಕಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ವರ್ತಮಾನದ ಈ ಗದ್ದಲದ ಯುಗದಲ್ಲಿ, ಟ್ರೋಲ್‌ಗಳು ಮತ್ತು ವಿಮರ್ಶೆಗಳ ನಡುವೆ ಹಾದಿ ತಪ್ಪದೆ, ನಮ್ಮ ಗುರಿಯತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸೋಣ. ಅನಗತ್ಯ ಶಬ್ದಗಳಿಗೆ ನಮ್ಮ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ವ್ಯಯಿಸದೆ, ಮೌನವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರತ ರಾಗೋಣ. ಏಕೆಂದರೆ ಕಾಲ ಉರುಳಿದಂತೆ ಶಬ್ದಗಳು ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಶ್ರಮದ ಫಲವು ಮುಂದಿನ ತಲೆಮಾರಿಗೆ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ...