Vishweshwar Bhat Column: ಸಣ್ಣ ಸನ್ನೆ, ಉಳಿದ ಪ್ರಾಣ

ಸಂಪಾದಕರ ಸದ್ಯಶೋಧನೆ

(ಶನಿವಾರದ ಸಂಚಿಕೆಯಿಂದ ಮುಂದುವರಿದಿದೆ)

ವಿಮಾನದ ಕ್ಯಾಪ್ಟನ್ ಕೂಡ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಗಂಭೀರತೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡ. ಪ್ರಯಾಣಿಕರಿಗೆ ನಿಜವಾದ ವಿಷಯ ತಿಳಿದರೆ ಆತಂಕ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಆ ಅಪಹರಣಕಾರ ವಿಮಾನ ದಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಅನಾಹುತ ಮಾಡಬಹುದು ಎಂಬ ಭಯವಿತ್ತು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಪೈಲಟ್ ಜಾಣತನ ದಿಂದ ಒಂದು ಘೋಷಣೆ ಮಾಡಿದ- “ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ತಾಂತ್ರಿಕ ದೋಷ ಕಂಡು ಬಂದಿರುವುದ ರಿಂದ ನಾವು ಹತ್ತಿರದ ಜಿನೀವಾ ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ತುರ್ತು ಭೂಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ".

ಈ ಘೋಷಣೆ ಕೇಳಿ ಆ ಬಾಲಕನ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿ ಸಿಟ್ಟಿಗೆದ್ದ. ಆತ ವಿಚಲಿತನಾಗಿದ್ದ. ಆದರೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ವಿಮಾನವು ಜಿನೀವಾದ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗಿತ್ತು. ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಇಳಿಯು ತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ, ಪ್ರಯಾಣಿಕರಿಗೆ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯುವ ಮುನ್ನವೇ, ಸಾದಾ ಉಡುಪಿನಲ್ಲಿದ್ದ ವಿಶೇಷ ಭದ್ರತಾ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ವಿಮಾನದೊಳಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪ್ರತಿರೋಧ ತೋರಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದನಾದರೂ, ಪೊಲೀಸರು ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ಸುತ್ತುವರಿದರು. ಪರಿಶೀಲನೆ ನಡೆಸಿದಾಗ ಅವನ ಬಳಿ ಇದ್ದ ದಾಖಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಪಾಸ್‌ಪೋರ್ಟ್ ನಕಲಿ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಬಂತು. ಅವನು ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಬೇಕಾಗಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಕುಖ್ಯಾತ ಮಾನವ ಕಳ್ಳಸಾಗಣೆಗಾರ ನಾಗಿದ್ದ. ಪೊಲೀಸರು ಆ ಬಾಲಕನನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ, ಅವನು ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುತ್ತಾ ನಡುಗುವ ದ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಾಯಿಬಿಟ್ಟ.

ಅವನನ್ನು ಕೆಲವು ವಾರಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ಅಪಹರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಅವನ ಪೋಷಕರು ಅವನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಇಂಟರ್‌ಪೋಲ್ ಕೂಡ ಈ ಬಾಲಕನಿಗಾಗಿ ಬಲೆ ಬೀಸಿತ್ತು. ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಬಾಲಕನನ್ನು ಬೇರೊಂದು ದೇಶಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸಲು ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಿದ್ದ. ಬಾಲಕನಿಗೆ ತಾನು ಮಾಡುವ ಆ ‘ಕೈಸನ್ನೆ’ ಯಾರಾದರೂ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಸಣ್ಣ ಆಸೆಯಷ್ಟೇ ಉಳಿದಿತ್ತು.

ಅಂದು ಇಸಾಬೆಲಾ ಅವರ ಆ ಒಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮದೃಷ್ಟಿ, ಆ ಬಾಲಕನ ಪಾಲಿಗೆ ದೇವರ ದೃಷ್ಟಿಯಾಗಿ ಪರಿಣಮಿಸಿತ್ತು. ಆ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಇಸಾಬೆಲಾ ಅವರಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಯಿತು; ತಾನು ಕೇವಲ ಊಟ ಬಡಿಸುವ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಒಂದು ಜೀವವನ್ನು ಉಳಿಸಿದ ರಕ್ಷಕಿ ಎಂದು. ಪೊಲೀಸರು ಆ ಬಾಲಕನನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯುವಾಗ, ಅವನು ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ನಿಂತು ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದನು. ಕಣ್ಣೀರಿನ ನಡುವೆಯೂ ಅವನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮುಗ್ಧ ನಗು ಮೂಡಿತ್ತು. ಅವನು ಇಸಾಬೆಲಾ ಅವರ ಕಡೆಗೆ ಕೈಬೀಸಿ, ಮೌನವಾಗಿ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿದನು. ಈ ಘಟನೆ ನಡೆದು ಕೆಲವು ದಿನಗಳು ಕಳೆದಿದ್ದವು. ಇಸಾಬೆಲಾ ಎಂದಿನಂತೆ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿದ್ದರು. ಆಗ ಅವರಿಗೆ ಇಂಟರ್‌ಪೋಲ್‌ನಿಂದ ಒಂದು ಪತ್ರ ಬಂತು. ಆ ಲಕೋಟೆಯನ್ನು ತೆರೆದಾಗ ಅದರಲ್ಲಿ ಬಾಲಕ ಬರೆದ ಒಂದು ಚಿತ್ರವಿತ್ತು.

ಆ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಮೋಡಗಳ ನಡುವೆ ಹಾರುತ್ತಿರುವ ಒಂದು ವಿಮಾನವಿತ್ತು. ವಿಮಾನದ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಗುತ್ತಿರುವ ಒಬ್ಬ ಫ್ಲೈಟ್ ಅಟೆಂಡೆಂಟ್ ಚಿತ್ರವಿತ್ತು. ಚಿತ್ರದ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಬಾಲಕನ ಕೈಬರಹ ದಲ್ಲಿ ಸರಳವಾದ ಆದರೆ ಅತ್ಯಂತ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥವುಳ್ಳ ಒಂದು ಸಾಲಿತ್ತು- “ಅಂದು ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು". ಈ ಸಾಲು ಇಸಾಬೆಲಾ ಅವರ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತರಿಸಿತು.

ಜಗತ್ತಿನ ಎಷ್ಟೋ ಜನ ಕೇವಲ ನೋಡುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಗಮನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇಸಾಬೆಲಾ ಅಂದು ಕೇವಲ ನೋಡಲಿಲ್ಲ, ಆ ಬಾಲಕನ ಮೂಕವೇದನೆಯನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರು. ಈ ಸತ್ಯ ಘಟನೆಯು ನಮಗೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪಾಠವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಬಾರಿ ಜನರು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರು ಸಂಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಬಾಯಿಬಿಟ್ಟು ಸಹಾಯ ಕೇಳಲಾಗದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೆ.

ಅಂಥ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು ನೀಡುವ ಸಣ್ಣ ಸುಳಿವುಗಳು, ಕಣ್ಣಿನ ಭಾಷೆ ಅಥವಾ ಕೈಸನ್ನೆಗಳು ಅವರ ಪ್ರಾಣ ಉಳಿಸಲು ಇರುವ ಏಕೈಕ ದಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್‌ ಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ನಮ್ಮದೇ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗುವ ಬದಲು, ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಏನಾಗು ತ್ತಿದೆ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಗರೂಕತೆ ವಹಿಸಿದರೆ, ನಾವು ಕೂಡ ಯಾರದೋ ಪಾಲಿನ ರಕ್ಷಕ ರಾಗಬಹುದು.

ಇಸಾಬೆಲಾ ಮೊರೊ ಅವರ ಸಮಯಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಮಾನವೀಯತೆಯು ವಿಮಾನಯಾನ ಜಗತ್ತಿ ನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮಾದರಿಯಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ, ಒಂದು ಅದೃಶ್ಯವೆನಿಸುವ ಸನ್ನೆ, ಇಡೀ ಜೀವವನ್ನೇ ಉಳಿಸಬಲ್ಲದು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಈ ಕಥೆಯೇ ಸಾಕ್ಷಿ.